In onze nieuwste analyse onderzoeken we het model van culturele financiering in de Verenigde Staten, waar 60% van de middelen afkomstig is van eigen inkomsten, 30% van particuliere donaties en slechts 10% van overheidssteun. Hoe werkt zo’n systeem? Kan het echt garanderen dat iedereen toegang heeft tot cultuur? En vooral, welke lessen kunnen we hieruit trekken voor de Federatie Wallonië-Brussel?

Terwijl de financiering van cultuur in België nog steeds grotendeels wordt ondersteund door de overheid, zouden we ons een sterkere rol voor de privésector kunnen voorstellen? Hoe kunnen we sponsoring, filantropie en cultureel ondernemerschap aanmoedigen zonder de artistieke onafhankelijkheid in het gedrang te brengen?

Deze analyse roept cruciale vragen op voor de toekomst van cultuur in ons land.